Foto: Marloes Bosch Fotografie Amsterdam
Een predikant uit Elspeet “vindt het allerbelangrijkste dat de nieuwe burgemeester van de gemeente Nunspeet een man is die de Here vreest. Dat het welzijn van het volk voorop staat en dat hij zich daarin helemaal geeft en wegcijfert. En dat regeren niet voor vrouwen openstaat maar voor mannen.”
Nadat ik dit lees, verval ik in stilte en voel compassie. Ook vraag ik me, als traumacoach, af uit welk gezin van herkomst deze predikant komt? In hoeverre was daar vaders wil, Godvrezend wet?
Er vallen mij een tweetal zaken op: regeren vanuit angst en jezelf wegcijferen. Angst is en blijft een slechte raadgever. Met angst creëer je controle. Over de ander, de medemens. Dat hebben we de afgelopen 2,5 jaar met onze overheid aan den lijve mogen ervaren. Onze buitenwereld is echter een afspiegeling van onze binnenwereld. Dus als je controle wilt over de ander ben je ten diepste bang dat je de controle over jezelf verliest.
En wat gebeurt er als je jezelf wegcijfert? Nou dan krijgen we de kortst zittende burgemeester ooit, namelijk die in een burn-out. Een burn-out is overigens een kado. Een kado om de weg van je hoofd naar je hart te bewandelen. Op dat moment voelt dat echter niet zo. Maar, even terug naar het onderwerp; welke eigenwaarde en zelfliefde dicht je jezelf toe als je je helemaal geeft voor die ander, ten koste van je eigen welzijn?
Kennen we allemaal niet die cliché opmerking dat je eerst van jezelf dient te houden voordat je van een ander kunt houden? Hoe kun je namelijk liefde geven aan een ander, als je dit (voor je)zelf niet hebt?
Ik weet niet of er sprake is van ‘regeren’ in geval van een burgemeester. Eigenlijk is het mij helemaal niet duidelijk waarvoor een burgemeester verantwoordelijk is en wat we daarvan mogen verwachten. Kan me niet voorstellen dat dat iets te maken heeft met zijn of haar lichaam of geslachtsorganen. Menig vrouw heeft namelijk meer karakter, herseninhoud, ruggengraat of ballen dan een man. Of kan net zo goed een l*l zijn, -excuses voor het smijten van vleeswaren-, zonder er een te hebben.
De allerbelangrijkste lichamelijke voorwaarde die ik stel aan een burgemeester is een hart. Een hart vervuld met onvoorwaardelijke liefde, ten eerste voor zichzelf en daardoor ook voor de medemens.
Zou de Here dat ook gewild hebben, denk je?
0 reacties