Foto: Landgoed De Grote Bunte | Nunspeetse Buizerd
De herontwikkeling van landgoed De Grote Bunte in Nunspeet is al jaren onderwerp van discussie. De kern van het probleem: de gemeente hield belangrijke documenten over de financiële onderbouwing van het project jarenlang geheim. Dit gebeurde ondanks verzoeken van een burger om openheid en ondanks wettelijke verplichtingen tot transparantie. Hoe kon dit gebeuren, en wat zegt dit over het functioneren van de gemeente?
Wat gebeurde er?
Op 28 december 2023 diende een inwoner en voormalig raadslid, een Woo-verzoek (Wet open overheid) in om financiële documenten over de Grote Bunte openbaar te krijgen. De gemeente weigerde dit, met het argument dat openbaarmaking de onderhandelingspositie en financiële belangen van de gemeente zou schaden. De gemeenteraad had bovendien op 24 oktober 2024 geheimhouding opgelegd op alle relevante documenten.
Hierop volgde een bezwaarprocedure. Op 4 november 2024 bracht de onafhankelijke bezwarencommissie advies uit. Daarna vroeg het college een second opinion aan mr. Pietermaat van landsadvocaat Pels Rijcken, die op 27 februari 2025 haar advies uitbracht. Beide adviezen kwamen tot de conclusie dat alleen die informatie geheim mag blijven die écht gevoelig is; de rest moet openbaar. Toch hielden het college en de raad tot dat moment vast aan volledige geheimhouding.
Wat ging er mis?
De gemeente paste de wet niet juist toe. Volgens vaste rechtspraak moet een Woo-verzoek ook als verzoek tot opheffing van geheimhouding worden behandeld, maar dat gebeurde niet. De gemeenteraad werd niet tijdig betrokken, terwijl dat wel verplicht is. Daarnaast hield de gemeente hele documenten geheim, terwijl alleen specifieke passages, zoals bedrijfsgeheimen of persoonsgegevens, geheim mogen blijven. Dit leidde ertoe dat de openbaarmaking van de gevraagde documenten maandenlang werd vertraagd. Pas na de adviezen van de bezwarencommissie en Pels Rijcken kwam het college in beweging en werd besloten de documenten nu deels openbaar te maken. Door deze gang van zaken konden omwonenden en andere belanghebbenden hun rechten niet goed uitoefenen. Zij hadden minder kans op een eerlijke procedure en inspraak, omdat ze essentiële informatie niet kregen.
Reacties uit de gemeenteraad
Tijdens de commissievergadering Algemeen Bestuur van 13 mei jl. erkenden fractievoorzitters van alle partijen dat de raad zelf ook steken heeft laten vallen. Meerdere partijen gaven aan dat ze kritischer moeten zijn op geheimhouding. De burgemeester gaf toe dat er fouten zijn gemaakt en dat het college hiervan wil leren. Toch blijft het wrang dat pas na druk van buitenaf de juiste stappen worden gezet.
Frustreren van wettelijke transparantie
De casus Grote Bunte laat zien hoe makkelijk een gemeente wettelijke transparantie kan frustreren. Fractievoorzitter Sander Kouwenberg (PvdA/GroenLinks) stelt scherp: “Iedere gemeentelijke Woo-jurist weet klip en klaar hoe de procedure had moeten gaan. Dat dit niet zo gegaan is, was of een doelbewuste keuze of een volstrekt verkeerde keuze van het college”. Door onterecht en te lang geheimhouding te handhaven, werden burgers buitenspel gezet. Pas na ingrijpen van onafhankelijke adviseurs en maanden vertraging komt er nu (gedeeltelijke) openheid. “Als mosterd na de maaltijd”, aldus Kouwenberg. Want de (gedeeltelijke) openbaarmaking van informatie kan geen invloed meer hebben op het besluitvormingsproces, omdat het relevante raadsbesluit al genomen is.
0 reacties