Foto: Marloes Bosch Fotografie Amsterdam
Vandaag ben ik emissie loos en stikstofvrij op het fietsje naar boer Harms* gegaan. Boer Harms die bij u op de stoep stond met zijn collegae. Ik vroeg hem; “wat is het probleem?”
“Het probleem is dat als een hond een drol in een gebied, twee voetbalvelden groot, legt, dat dan de stikstofnorm voor het hele jaar is overschreden”.
Die stikstofnorm heet de Kritische Depositie Waarde (KDW) en wordt gemeten in ‘mol’ (niet drol). De norm is 0,05 mol (=0,7gr.) stikstofneerslag. Nederland heeft de strengste normering in vergelijking met andere landen in Europa. In Duitsland ligt de drempel op 7,14 mol (=100gr.) In Nederland zijn er zes ammoniakconcentratie-meetpunten waarvan een bij een stal en een ander bij een rioleringspompstation staat. Deze meetwaarden zijn dus al negatief beïnvloed.
Vervolgens komen deze waarden in het rekenmodel Aerius. Dit model is volgens de Commissie Hordijk al ongeschikt verklaard om depositieberekeningen mee uit te voeren voor lokaal beleid. Het Aerius stikstofmodel is onnauwkeurig, met op lokaal niveau afwijkingen tot wel 100%. De rest van Europa werkt dus ook niet met Aerius.
En lieve Christianne, op basis daarván maakt u beleid?
Kunt u zich voorstellen dat u onlangs in Hierden namens alle Nederlandse boeren een op staande voet ontslagbrief overhandigd heeft gekregen?
En wat ik nu zo jammer vind is dat u zich bij uw huis geïntimideerd voelde. Volgens u zaten uw kinderen trillend in huis. De vraag die ik als Zelfleiderschap coach dan stel is: “dankzij welke actie trilden uw kinderen?” Dankzij de actie van moeders of van de agrariërs? Wie was er eerst? De kip of het ei? Want actie geeft reactie. Uw buitenwereld is een afspiegeling van uw binnenwereld. Als u angst en dreiging van niet haalbare opkoopregelingen en onteigening zaait, dan oogst u angst en gevoelsmatige dreiging.
Voor alle agrariërs is hun bedrijf hun lust, hun leven, hun kindje. Dat kindje trilt al enige jaren want het ligt continue onder vuur.
Als deze boeren bij mij aan de deur hadden gestaan dan had ik van deze ultieme kans gebruik gemaakt en gezegd: “Loaten we un poar neem’n”. Om tafel. In gesprek. Want hun belangrijkste vraag is; waar is uw stikstofnorm op gebaseerd?
Dát had u wellicht éérst moeten doen, vóórdat u beleid bepaalde, zodat u geen ontslagbrief en exitgesprek aan huis nodig had.
* uit privacy gefingeerde naam
0 reacties